جزییات فرصت بزرگ برای ایران در سازمان شانگهای + جدول
تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۵۸۹۵۷
به گزارش جماران؛ فرهیختگان نوشت: در روزهای اخیر اسناد عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای به امضای حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی رسید. نگاهی به آمار و ارقام نشان میدهد کشورهای عضو سازمان شانگهای 43 درصد از جمعیت جهان، 25 درصد از تولید ناخالص، 20 درصد از صادرات و 20 درصد از واردات جهان را در اختیار دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نگاهی به سیر تحول و پویایی منطقهای سازمان شانگهای نشان میدهد این سازمان منطقهای در ۱۵ ژوئن ۲۰۰۱ در شانگهای چین توسط قزاقستان، چین، قرقیزستان، روسیه، تاجیکستان و ازبکستان اعلام شده است. قبل از آن، همه کشورهای فوق، به جز ازبکستان، اعضای «شانگهای پنج» بودند که یک انجمن سیاسی مبتنیبر موافقتنامه شانگهای در سال ۱۹۹۶ درمورد اعتمادسازی در زمینه نظامی در منطقه مرزی و موافقتنامه مسکو در سال ۱۹۹۷ درمورد کاهش متقابل نیروهای مسلح در نواحی مرزی بود. این دو سند سازوکار اعتماد متقابل را در حوزه نظامی در منطقه مرزی تعیین کردند و به ایجاد مشارکتهای عملی کمک کردند. پس از پیوستن ازبکستان به این سازمان در سال ۲۰۰۱، شانگهای پنج به سازمان همکاری شانگهای تغییر نام داد. در ابتدا هدف عمده سازمان همکاری شانگهای بر تلاشهای متقابل درون منطقهای برای مهار تروریسم، جدایی طلبی و افراطگرایی در آسیای مرکزی متمرکز بود اما بهتدریج اهداف سازمان گسترش یافته و طیفی از مسائل جدید را در بر گرفته است. براساس روح شانگهای، سازمان همکاری شانگهای سیاست داخلی خود را براساس اصول اعتماد متقابل، منافع متقابل، حقوق برابر، مشاوره، احترام به تنوع فرهنگها و تمایل به توسعه مشترک دنبال میکند و سیاست خارجی خود را مطابق با اصول عدم تعهد، عدم هدف قرار دادن کسی و شفافیت قرار داده است. منشور سازمان همکاری شانگهای در اجلاس سران کشورهای سازمان همکاری شانگهای در سنپترزبورگ در ژوئن ۲۰۰۲ امضا شد و در ۱۹ سپتامبر ۲۰۰۳ لازمالاجرا شد. این سند اهداف و اصول سازمان، ساختار و حوزههای اصلی فعالیت آن را مشخص میکند. علاوهبر این، برنامههای سازمان همکاری شانگهای برای مبارزه با قاچاق بینالمللی مواد مخدر بهعنوان منبع تامین مالی تروریسم جهانی در سال ۲۰۰۶ اعلام شد. در سال ۲۰۰۸، این سازمان فعالانه در عادیسازی وضعیت در افغانستان شرکت کرد. همزمان، سازمان همکاری شانگهای به فعالیتهای اقتصادی مختلفی دست زده است، بهطوریکه در سپتامبر ۲۰۰۳، سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای برنامه ۲۰ ساله همکاری تجاری و اقتصادی چندجانبه را امضا کردند. بهعنوان یک هدف بلندمدت، این برنامه ایجاد یک منطقه آزاد تجاری در قلمرو تحت نظر کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای را فراهم میکند و در کوتاهمدت به دنبال احیای مجدد روند ایجاد فضای مساعد برای تجارت و سرمایهگذاری است. درمجموع، سازمان همکاری شانگهای یک سازمان بینالمللی دائمی بین دولتی است که اهداف اصلی خود را، بخشی از منشور خود که در سال ۲۰۰۲ در سن پترزبورگ به تصویب رسید، این گونه توصیف میکند: «تقویت اعتماد متقابل و همسایگی بین کشورهای عضو؛ ترویج همکاری موثر آنها در سیاست، تجارت، اقتصاد، تحقیق و فناوری و فرهنگ و همچنین در آموزش، انرژی، حملونقل، گردشگری، حفاظت از محیطزیست و سایر زمینه ها؛ تلاش مشترک برای حفظ و تضمین صلح، امنیت و ثبات در منطقه؛ و حرکت به سوی استقرار یک نظم سیاسی و اقتصادی بینالمللی جدید دموکراتیک، عادلانه و منطقی.»
اما اهمیت این سازمان از جنبههای مختلف چیست؟ اهمیت این سازمان را میتوان از جنبههای مختلف بررسی کرد. یکی از این مولفهها، جمعیت است. بررسیها نشان میدهد با پیوستن ایران به این سازمان در سال گذشته و دائمی شدن عضویت ایران در این سازمان منطقهای که اخیرا اعلام شد، حالا 12 عضو فعلی این درمجموع 3.4 میلیارد نفر جمعیت دارند که معادل 42.7 درصد از جمعیت 8 میلیاردی جهان است. چین و هند هر کدام به بیش از 1.4 میلیارد نفر جمعیت، پاکستان با 236 میلیون نفر، روسیه با 145 میلیون نفر و ایران با نزدیک به 85 میلیون نفر 5 کشور پرجمعیت سازمان شانگهای هستند. کشورهای افغانستان، ازبکستان، قزاقستان، تاجیکستان، بلاروس، قرقیزستان و مغولستان نیز به ترتیب حدود 41، 35، 19، 10، 9.5، 6.6 و 3.4میلیون نفر جمعیت دارند.
25 درصد تولید جهان
مولفه دیگری که اهمیت سازمان شانگهای را نشان میدهد، تولید ناخالص داخلی اعضای فعلی این سازمان است. براساس آمارهای بانک جهانی، حجم تولیدناخالص داخلی (GDP) جهان به قیمت جاری در سال 2021 به حدود 96 هزار میلیارد دلار رسیده است. همچنین حجم GDP عضو شازمان شانگهای نیز 23 هزار و 661 میلیارد دلار است که این میزان معادل 24.6 درصد از کل GDP جهان را شامل میشود. چین با 17.7 هزار میلیارد دلار، هند با 3.2 میلیارد دلار، روسیه با حدود 1.8 میلیارد دلار به ترتیب در رتبه های اول تا سوم در بین کشورهای عضو سازمان شانگهای بهلحاظ حجم تولید ناخالص داخلی قرار دارند. پس از این کشورها، پاکستان با 346 میلیارد دلار و ایران با 251 میلیارد دلار (منبع بانک جهانی) در رتبه های چهارم و پنجم قرار می گیرند.
20 درصد صادرات جهانسومین مولفه مهم در حوزه عملکرد کشورهای عضو سازمان شانگهای، حجم صادرات این کشورهاست. براساس آمارهای trademap، رقم صادرات اعضای فعلی شانگهای از حدود 3 هزار میلیارد دلار در سال 2017 به 4.5 هزار میلیارد دلار در سال 2021 رسیده است. در همین مدت صادرات جهان نیز از 17.6 هزار میلیارد دلار به حدود 22 هزار میلیارد دلار رسیده است. به عبارتی، سهم اعضای شانگهای از 18 درصد در سال 2017 به 20 درصد از کل صادرات جهانی در سال 2021 رسیده است. طی سال 2021 چین با حدود 3.4 هزار میلیارد دلار، روسیه با 492 میلیارد دلار، هند با 395 میلیارد دلار، قزاقستان با 55 میلیارد دلار و ایران با نزدیک به 49 میلیارد دلار به ترتیب 5 صادرکننده بزرگ عضو سازمان شانگهای بودهاند.
17 درصد از واردات جهانبررسی حجم واردات اعضای شانگهای نیز نشان می دهد حجم واردات این کشورها از 2.7 هزار میلیارد دلار در سال 2017 به 3.8 هزار میلیارد دلار در سال 2021 رسیده است. در همین مدت واردات جهان از حدود 18 هزار میلیارد دلار در سال 2017 به 22.2 هزار میلیارد دلار در سال 2021 رسیده است. به عبارتی، سهم کشورهای عضو سازمان شانگهای از 15 درصد در سال 2017 به بیش از 17 درصد در سال 2021 رسیده است. چین با 2.7 هزار میلیارد دلار، هند با 570 میلیارد دلار، روسیه با 293 میلیارد دلار، پاکستان با 73 و ایران با 53 میلیارد دلار به ترتیب 5 کشور بزرگ واردکننده در بین اعضای شانگهای هستند.
صادرات 20 میلیارد دلاری ایران به شانگهایگفته شد که سازمان شانگهای از رویکرد صرفا امنیتی و سیاسی اولیه، رویکردهای متنوعی از سیاسی، امنیتی، انرژی، اقتصادی و همکاریهای راهبردی را بین اعضا شروع کرده است. هرچند در سالهای قبل بهلحاظ سیاسی، پیشبرد برخی اهداف روند کنُدی داشت، اما به نظر میرسد در سالهای اخیر با رویکرد تهاجمی آمریکا به اقتصاد این کشورها، سطح همکاریهای اقتصادی رو به گسترش بوده است. این وضعیت برای اقتصاد ایران نیز دستاوردهای داشته است. ازجمله اینکه کشورمان برای واردات تکنولوژی، اقلام سرمایهای و واسطهای مشکلات کمتری نسبت به تحریمهای اوایل دهه 1390 دارد. در حوزه صادرات نیز، صادرات ایران به اعضای فعلی سازمان شانگهای طی سالهای اخیر رشد قابل توجهی داشته است؛ بهطوریکه نگاهی به آمارهای گمرک ایران نشان میدهد میزان صادرات غیرنفتی ایران به اعضای فعلی سازمان شانگهای از 15 میلیارد و 211 میلیون دلار در سال 1395 و 16 میلیارد و 264 میلیون دلار در سال 96 به 16 میلیارد و 225 میلیون دلار در سال 1397 رسیده و پس از اعمال مجدد تحریم های آمریکا به 11.3 میلیارد دلار در سال 1398 و به حدود 11.9 میلیارد دلار در سال 1399 رسیده است. اما در سال 1400 صادرات غیرنفتی ایران به 11 کشور مذکور با رشد قابل توجه 73 درصدی به 20 میلیارد و 596 میلیون دلار رسیده است. این مقدار رشد صادرات که بیش از 4 میلیارد دلار از صادرات ایران به اعضای شانگهای در قبل از تحریمها نیز بیشتر بوده، در نتیجه کاهش محدودیتهای کرونایی و همچنین تلاش دولت سیزدهم برای توسعه روابط با کشورهای همسایه و همچنین توجه ویژه دولت فعلی به دیپلماسی اقتصادی است. اما در سال جاری نیز میزان صادرات ایران به کشورهای عضو سازمان شانگهای 9 میلیارد و 78 میلیون دلار بوده که نسبت به صادرات نزدیک به 8. 3 میلیارد دلاری مدت مشابه سال 1400 افزایش 800 میلیون دلاری را نشان میدهد. اما نگاهی به آمارها نشان میدهد صادرات فعلی ایران به اعضای شانگهای معادل کمی بیش از نیم درصد (دقیقا ۵۵/۰ درصد) واردات 3.7 هزار میلیارد دلاری کشورهای عضو شانگهای است. براین اساس ظرفیت بزرگی در اقتصاد این کشورها بهویژه در سه کشور چین، هند و روسیه برای ایران مهیاست که در صورت افزایش سهم ایران از اقتصاد جهان و افزایش حجم صادرات، میتوان یک سبد متنوعی از کالاها را برای بازار سازمان شانگهای تدارک دید.
نقشه چینی برای ایجاد توازن جهانیعضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای فرآیندی پیچیده را طی کرده است. ایران در سال ۲۰۰۵ بهعنوان عضو ناظر در این نهاد پذیرفته شد. با وجود این فرآیند الحاق ایران بهعنوان عضو دائم، پیچیده و طولانی گشت. در این سالها همواره درخواست ایران برای عضویت دائم مطرح بود اما به دلایل مختلف ازجمله مخالفت برخی اعضا و نیز مصوبههای این نهاد تا سال ۲۰۲۱ سرانجامی نیافت. سازمان همکاری شانگهای در سال ۲۰۱۰ مقررات پذیرش اعضای جدید را در شورای سران تصویب کرد برمبنای این مصوبه شرایط عمومی و فرآیند عضویت دائم کشورها تشریح شده است. در قالب این مصوبه شرایط ذیل برای پذیرش کشورها بهعنوان عضو دائم در نظر گرفته شده است: 1- متقاضی عضویت دائم متعلق به منطقه اوراسیا باشد، 2- برخورداری از روابط دیپلماتیک با اعضای سازمان همکاری شانگهای 3- برخورداری از موقعیت عضو ناظر یا شریک گفتوگوی سازمان، 4- تداوم روابط اقتصادی و تجاری با اعضای سازمان، 5- فقدان تعارض میان تعهدات بینالمللی کشور متقاضی در حوزه امنیتی با پیمانهای بینالمللی و مکانیسمهای پذیرفتهشده ازسوی سازمان شانگهای، 6- فقدان درگیری نظامی میان دولت متقاضی با دولت یا دولتهای دیگر، 7- عمل به تعهدات در قالب مشنور سازمان ملل متحد و رعایت اصول و هنجارهای حقوق بینالملل از سوی متقاضی عضویت دائم و 8- متقاضی عضویت دائم نباید تحت تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل متحد باشد. از همین رو بند آخر این مصوبه آشکارا راه را بر عضویت دائم ایران مسدود کرد. این وضعیت تا پایان مذاکرات هستهای و اجرایی شدن برجام تداوم داشت. پس از آن نیز مخالفت برخی اعضا و مواضع مبهم چین مانعی مهم در مسیر عضویت دائم ایران بود و این فرآیند را طولانی نمود. نهایتا در بیستویکمین اجلاس سازمان همکاری شانگهای، موافقت شورای سران با آغاز فرآیند الحاق ایران بهعنوان عضو اعلام شد.
اینکه چگونه اعضای فعلی موافق حضور یک کشور تحریمشده در بین خود شدند، شاید به این موضوع هم برمیگردد که سازمان شانگهای از یک سازمان عمدتا امنیتی به یک سازمان با کارکردهای مختلف تغییر فاز داده است. ازجمله این تغییر رویکردها، 1- توجه ویژه چین و روسیه برای حذف دلار از مبادلات دوجانبه و 2- گردآوری تولیدکنندگان و مصرفکنندگان بزرگ انرژی جهان در کنار هم. از همین رو ایده شکل دهی به همکاریهای گستردهتر و نوعی همگرایی در این حوزهها از همان ابتدا در سازمان مطرح بوده است. نخستین بار در سال ۲۰۰۵ روسیه ایده شکلگیری باشگاه انرژی سازمان همکاری شانگهای را مطرح کرد. از منظر ایدهای در قالب این باشگاه، نیل به بازار واحد انرژی با شکلدهی به مدل جدید تبادل انرژی و تدوین مشترک استراتژی انرژی اوراسیایی مطرح شده است. حتی برخی از کشورها همچون قزاقستان شکلدهی به فضای مشترک انرژی را نیز طرح کردهاند، اما باشگاه انرژی سازمان همچنان در حد یک ایده باقی مانده است.
اما مورد مهم دیگر، دلارزدایی از تجارت در همکاریهای مشترک روسیه و چین است. براساس گزارشی که روزنامه «فایننشالتایمز» با موضوع «اتحاد مالی چین و روسیه برای دلارزدایی» منتشر کرده، همکاریهای روسیه و چین برای کاهش وابستگی خود به دلار ابعاد گستردهتری در سالهای اخیر بهخود گرفته است، تحولی که به گفته برخی کارشناسان میتواند منجر به «اتحاد مالی» بین آنها شود. به نوشته این روزنامه، براساس اطلاعات بانک مرکزی روسیه و آمارهای گمرک فدرال، در سه ماهه اول سال 2020، سهم دلار از تجارت بین روسیه و چین برای اولینبار به زیر 50درصد کاهش یافت. آمارهایی که در این خصوص ارائه شده، نشان میدهد در سال جاری میلادی سهم دلار از تجارت دوجانبه چین و روسیه به 46درصد، سهم یورو به 30درصد و سهم ارزهای ملی نیز به 24درصد رسیده است. طبق نموداری که فایننشالتایمز به نقل از بانک مرکزی روسیه منتشر کرده، در سال 2015 سهم دلار از مبادلات دوجانبه چین و روسیه حدود 90درصد بوده و پس از آغاز جنگ تجاری ایالاتمتحده و چین، تفاهم چین و روسیه برای دلارزدایی نیز بیشتر شده است.
به نظر میرسد تسریع در پذیریش ایران نیز در کنار دیپلماسی فعال دولت سیزدهم، به اهمیت یافتن ایجاد توازن اقتصادی و سیاسی در جهان نیز برمی گردد که روسیه و چین در سالهای اخیر پیگیر آن بودهاند. در این میان ایران نیز بهعنوان یکی از بازیگران بزرگ عرصه بینالملل، هم در حوزه انرژی و همه قرار گرفتن در کریدور شرق و غرب و نیز به جهت توانمندیهای خاص اقتصادی و نظامی، برای اعضای شانگهای حائز اهمیت است. پرواضح است این مهم، برای ایران نیز حائز اهمیت بوده و در خنثیسازی تحریمها، مقابله با یکجانبهگرایی آمریکا و مقابله با تحریمها دستاوردهای مثبتی داشته و خواهد داشت.
منبع: جماران
کلیدواژه: افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا شانگهای سازمان شانگهای صادرات ایران به شانگهای صادرات ایران به سازمان شانگهای افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا کشورهای عضو سازمان شانگهای هزار میلیارد دلار در سال سازمان همکاری شانگهای سازمان منطقه ای سال 2021 رسیده سازمان شانگهای میلیارد دلار سال های اخیر ایران به اعضای اعضای شانگهای عنوان عضو میلیون دلار سال 2017 چین و روسیه روسیه و چین نشان می دهد اعضای فعلی میلیون نفر بین المللی عضویت دائم همکاری ها ایران نیز تحریم ها اعلام شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۵۸۹۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در هاوانا صدام به من گفت فرصت تاریخی است که تمامی حقوقمان را از ایران پس بگیریم/ ضربتی به ایران بزنیم که تمام کرهی زمین صدایش را بشنود
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، چند روز قبل کانال تلگرامی اینستای انقلابی ویدیویی از صادق زیباکلام منتشر کرد که در آن تحریکات ایران را موجب حملهی عراق به ایران دانسته بود. بر خلاف گفتههای او اما صلاح عمر العلی نمایندهی وقت عراق در سازمان ملل در مصاحبهای با شبکهی الجزیره گفته است که صدام پس از نشست با ابراهیم یزدی در هاوانا، در حاشیهی اجلاس غیرمتعهدها، به او گفته است که فرصت تاریخی برای ضربه زدن به ایران است. بخشهایی از گفتههای صلاح عمر العلی در آن مصاحبه که ویدیویی آن در روزهای اخیر و در پی اظهار نظر زیباکلام دربارهی مسبب آغاز جنگ در شبکههای اجتماعی دست به دست میشود در پی میخوانید:
صلاح عمر العلی (نمایندهی وقت عراق در سازمان ملل): ... رفتم پیش صدام حسین و موضوع را به او گفتم... گفت فردا بعد از اجلاس عدم تعهد در خانهای که سکونت دارم بگو که با وزیر خارجهی ایران دیدار خواهم کرد... ما سه نفر: صدام حسین، ابراهیم یزدی و من در یک جلسهی سهنفره نشستیم. گفتوگو در مورد مشکلات دو کشور شروع شد. گفتوگو در فضایی کاملا مثبت بین دو طرف انجام شد. برای او بسیار اهمیت داشت که مشکل دو کشور را بتواند حل کند... صدام هم بسیار مثبت در این گفتوگو شرکت میکرد. من ابراهیم یزدی را تا در بدرقه کردم. او خیلی از من ممنون شده بود. مرا بوسید و با من به گرمی خداحافظی کرد و رفت.
برگشتم به سمت صدام و او منتظر من بود... هر دو ساکت بودیم و من داشتم به آبی که کنار ما بود نگاه میکردم. او هم فکر میکرد. به من نگاه کرد و گفت: به چی فکر میکنی صلاح؟ گفتم: والله من در حقیقت در حس آن دیدار هستم و خیلی خوشحالم و خوشبین شدم... بعد از چند ثانیه به من نگاه کرد... و گفت میدانی این دیپلماسی چقدر تو را خراب کرده؟!... چه حل مشکلی بین ما و ایران صلاح؟ این فرصتی است که شاید در طول هر قرن بیشتر از یک بار اتفاق نیفتد. اینها اهواز را از ما گرفتند. شطالعرب را از ما گرفتند، ما را تهدید کردند. میخواهند انقلابشان را برای ما صادر کنند و فرصت ما الان که دچار از هم گسیختگی هستند، دچار تفرقه هستند و بینشان درگیری است، این یک فرصت تاریخی است که تمامی حقوقمان را از آنها پس بگیریم و این امر را به تو میگویم و خودت را آماده کن به عنوان نمایندهی عراق در سازمان ملل که یک ضربتی به آنها بزنیم که تمام کرهی زمین صدایش را بشنود و تمای حقوق را از آنها باز پس بگیریم.
۲۵۹۵۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901772